Een praktische, gezellige (!!) en leerzame training met een boeiend teambuildingsmechanisme!: de petten van De Bono, een training met ruimte voor ernst en… humor!   Deze training is praktisch. Zeer basaal. Doorspekt met voorbeelden uit onze dagelijkse praktijk. Aan het eind van deze training formuleren de deelnemers aandachtspunten, gericht op zichzelf, gericht op het team, gericht op de organisatie. Deze aandachtspunten worden gebruikt voor trajectvorming. Deelnemers krijgen een paar heldere referentiekaders mee: “visie, attitude en kritische zelfreflectie” en een zeer helder, werkbaar teambuildingsmechanisme: de petten van De Bono!.

INLEIDING
Cliënten zijn zeer afhankelijk van de wijze waarop hulpverleners hen bejegenen. Daarover gaat het deze twee dagen. Een rode draad binnen deze twee dagen bestaat, evenals het 1ste en het 4de boek van Erik Bosch, uit drie onderdelen: visie, attitude en kritische zelfreflectie. Respectvolle bejegening (en vraaggestuurde zorg) vraagt om een heldere, breed gedragen visie.
Met je visie geef je je kijk op mensen weer, verwoord je de manier waarop je met ze wilt omgaan. Met je attitude geef je die visie praktisch gestalte. En je kritische zelfreflectie heb je nodig om scherp te kunnen zien hoe je attitude is, of je met je attitude die visie inderdaad in de praktijk brengt. Visie: de wijze waarop wij elkaar bejegenen weerspiegelt een visie.
Hebben we die samen helder in de organisatie waar wij werken? Als je professioneel bezig bent, heb je gezamenlijk een visie geformuleerd en draag je die gezamenlijk uit. Die visie wordt dan als leidraad gebruikt. Is de cliënt blij met deze visie? Of is hij/zij de dupe van willekeur? Staat de cliënt centraal? Welke rol speelt identiteit/levensbeschouwing binnen deze visie? Attitude: gestolde visie. Kritische zelfreflectie: Kritische zelfreflectie is het belangrijkste attitude-aspect.
Met de kritische zelfreflectie kom je nog dichter bij je innerlijke drijfveren, bij je binnenste ik, kijk je heel scherp naar je eigen handelen. Stilstaan bij jezelf is een noodzakelijk voorwaarde om ruimte te creëren voor een ander, om daadwerkelijk in te kunnen gaan op de vragen van een ander.

DOELSTELLING
De deelnemers zijn zich bewust van de wijze waarop zij de cliënt tegemoet treden. Dit geschiedt vanuit een eenduidige, door allen (uit)gedragen visie, waarbij de cliënt centraal staat. De deelnemers demonstreren een attitude die voornoemde visie uitstraalt en hanteren de daarbij benodigde kritische zelfreflectie. Aan het einde van deze tweedaagse formuleren de deelnemers aan deze training individuele en collectieve aandachtspunten t.a.v. zichzelf, het team waarvan zij deel uitmaken, de organisatie waarin zij zich bevinden. Dit leidt tot trajectvorming (bewustzijn/bewustwording leidt tot actie).

Deze dagen zijn praktisch van aard, persoonlijk, soms confronterend, waarbij overigens 'niets moet'; belangrijk is het dat je jezelf mag zijn. Ernst en humor worden niet geschuwd; integendeel!
Stilstaan bij cliënten ver- en vooronderstelt een stilstaan bij jezelf en bij elkaar. Bovendien is stilstaan bij jezelf de ultieme voorwaarde om ruimte te creëren voor een ander.